Uw arts zou een evaluatie moeten uitvoeren om meer informatie over uw ziekte te krijgen om vast te stellen of u primaire hyperparathyreoïdie heeft. Dit geeft de arts ook de nodige informatie om te bepalen wat het beste behandelplan voor u is.
Medische geschiedenis en medisch onderzoek
Vergeet bij vragen over uw medische geschiedenis niet alle symptomen die u heeft te beschrijven, ook al lijken ze van ondergeschikt belang. Vermeld ook andere medische problemen die u in het verleden had of hebt gehad. De arts kan u vragen stellen over het voedsel dat u eet en de medicijnen die u gebruikt. Tijdens het onderzoek zal de arts uw hoofd en nek onderzoeken. Je kunt ook andere delen van het lichaam onderzoeken om andere problemen uit te sluiten.
Diagnostische tests
Ze zullen bepaalde tests uitvoeren om primaire hyperparathyreoïdie te diagnosticeren, andere oorzaken van problemen uitsluiten en het risico op geassocieerde medische problemen, zoals nier- of botaandoeningen, beoordelen. Deze tests kunnen bestaan uit:
- Bloedonderzoek Bloedmonsters worden uit een ader genomen en geanalyseerd om te zien of ze een hoog niveau aan calcium en humaan parathyroïde hormoon (of PTH) hebben. Het is ook mogelijk om de niveaus van vitamine D, magnesium, alkalische fosfatase en fosfor te controleren.
- Urine analyse Urinemonsters worden gedurende een periode van 24 uur genomen en geanalyseerd om te zien of ze een hoog niveau van calcium- of nierproblemen vertonen.
- Botdichtheidstest. Er worden afbeeldingen gemaakt van de heup, onderrug of onderarm. In deze test wordt de hoeveelheid calcium in de botten gemeten om te controleren in welke staat ze zich bevinden.
Beeldvormingstests kunnen worden uitgevoerd om de arts te helpen de bijschildklieren te lokaliseren en te bepalen of deze zijn vergroot.
- De sestamibi-scan wordt gebruikt om de vergrote bijschildklieren te lokaliseren. De test kan 3 tot 4 uur duren. Tijdens de test wordt een radioactieve (niet-gevaarlijke) vloeistof in de aderen geïnjecteerd, wat helpt bij het identificeren van de vergrote bijschildklieren wanneer een speciale camera wordt gebruikt.
- Ze kunnen ook een echo maken om de vergrote bijschildklieren te vinden. Dit is een snelle test waarbij onschadelijke geluidsgolven worden gebruikt om beelden van de bijschildklieren te vormen. Deze afbeeldingen verschijnen op een monitor.
- Een computertomografie (CT) -scan combineert röntgenstralen en computergebaseerde gegevensverwerkingstechnologie om afbeeldingen te vormen.
- Magnetic resonance imaging (MRI) gebruikt magneten en radiogolven om afbeeldingen te vormen. Dit soort tests komt minder vaak voor, maar het kan ook worden gebruikt om de vergrote bijschildklieren te lokaliseren.
Reacties
Een reactie posten