Voortijdige ventriculaire contracties

Premature ventriculaire contracties (CVP) zijn een veel voorkomende vorm van aritmie (onregelmatige hartslag) die van invloed kan zijn op mensen van alle leeftijden. CVP's ​​zijn bijna nooit gevaarlijk, maar als er andere hartproblemen zijn, kunnen ze ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken. In dit blad vindt u meer informatie over CVP's ​​en hun behandeling.

Het elektrische systeem van het hart

Bij normale hartslagen beginnen elektrische signalen in de SA-knoop en bewegen langs de wanden van de hartholten.

Om te begrijpen hoe CVP's ​​werken, is het nuttig om eerst te begrijpen hoe het hart werkt. Het hart is een spier waarvan de functie is om bloed door het lichaam te pompen. Het bestaat uit vier holtes: twee atria en twee ventrikels. Deze holtes ontvangen impulsen of elektrische signalen die hen dwingen om met een bepaalde snelheid te samentrekken. Dit ritme, dat bloed door het hart en in de rest van het lichaam pompt, is de hartslag. Het proces begint in de sinoatrial (SA) of de sinusknoop en is de natuurlijke pacemaker van het hart:

• De sinoatriaal (SA) of de sinusknoop: deze groep cellen in het rechter atrium stuurt signalen naar beide atria om hen te laten contracteren. Op deze manier wordt bloed in de kamers gepompt.
• De atrioventriculaire (AV) knobbel: dit is een andere groep cellen, gelegen in het rechteratrium, die het signaal ontvangt dat door de SA-knoop wordt verzonden zodra het door de atria gaat. Het AV-knooppunt zendt het elektrische signaal van de boezems naar de ventrikels.

Wat gebeurt er tijdens een CVP?

Tijdens een CVP verstoort een abnormaal elektrisch signaal de normale hartslag. Dit signaal, dat afkomstig is van het ventrikel in plaats van het SA-knooppunt, produceert een premature samentrekking van de ventrikels, waarmee het hart zijn volgende normale slag overslaat. Dit resulteert in onregelmatige hartslagen.

Wat zijn de symptomen van CVP?

Soms produceren CVP's ​​geen symptomen. Op andere momenten kan de patiënt hartkloppingen (onregelmatige hartslag) voelen met het gevoel dat het hart overslaat of slaat. Als CVP's ​​frequent zijn, kunnen ze leiden tot andere symptomen zoals vermoeidheid, zwakte, moeite met ademhalen, drukgevoel in de nek en pijn op de borst. Deze symptomen treden op omdat het lichaam minder zuurstof krijgt, omdat de CVP het vermogen van het hart om bloed te pompen vermindert.

Wat zijn de oorzaken van CVP?

In sommige gevallen is het niet mogelijk om de oorzaak van de CVP te bepalen. Wanneer de oorzaak kan worden bepaald, is deze chemisch of structureel.

• Chemische oorzaak Bepaalde veranderingen in de chemische balans van het organisme kunnen een CVP veroorzaken. Een verhoging van het niveau van bepaalde hormonen, zoals adrenaline of schildklierhormoon, of de consumptie van bepaalde stoffen zoals alcohol of cafeïne, kan bijvoorbeeld een CVP veroorzaken.
• Structurele oorzaken Deze oorzaken houden verband met reeds bestaande cardiale of cardiovasculaire aandoeningen, zoals coronaire hartziekte (CAD), hartfalen en problemen met de hartklep.

Hoe wordt CVP gediagnosticeerd?

De arts zal u vragen stellen om uw medische geschiedenis te bepalen en u vragen om uw symptomen te beschrijven. Je hebt ook een medisch onderzoek en mogelijk bepaalde testen, waaronder de volgende:

• Elektrocardiogram (ECG of ECG). Deze test registreert de elektrische activiteit van het hart. Tijdens het ECG worden kleine elektroden (elektroden) verbonden door draden aan een machine die de elektrische impulsen van het hart registreert op de borst, armen en benen geplaatst.
• Hartmonitoren. Er zijn twee soorten externe hartmonitoren:
  • Holter-monitor. Het kan gedragen worden gedurende 1 tot 7 dagen, waarbij het constant de activiteit van het hart registreert. Als de test voorbij is, analyseert de zorgaanbieder de opgenomen gegevens.
  • Afleveringsmonitoren. Ze kunnen 3 tot 4 weken worden gebruikt. Een daarvan is de recorder met loop-geheugen. Deze monitor registreert voortdurend de activiteit van het hart, maar bewaart alleen de opgenomen informatie wanneer op een knop wordt gedrukt. De andere is een creditcardrecorder, die alleen wordt geactiveerd tijdens een aflevering. Beide typen monitoren zijn zo ingesteld dat ze symptoomregistraties via de telefoon verzenden naar uw zorgverzekeraar.

Hoe worden CVP's ​​behandeld?

De behandeling hangt af van de vraag of er structurele hartaandoeningen en de ernst van de symptomen zijn.

• Als u geen andere hartproblemen heeft en de symptomen u niet storen, heeft u misschien geen behandeling nodig. Als u het nodig heeft, kan de behandeling uit het volgende bestaan:
  • Veranderingen in uw levensstijl. Uw arts kan voorstellen dat u de hoeveelheid cafeïne en alcohol die u consumeert, traint en beperkt. Als u rookt, wordt u geadviseerd om te stoppen met roken.
  • Medicijnen. Er zijn twee soorten medicijnen die nuttig kunnen zijn voor de behandeling van CVP. Zowel bètablokkers als calciumkanaalblokkers kunnen de hartslag en bloeddruk verlagen.
• Als u structurele hartproblemen heeft, wordt u waarschijnlijk doorverwezen naar een specialist in hartritmestoornissen, die mogelijk een cardioloog of een elektrofysioloog is (een elektrofysioloog is een cardioloog die gespecialiseerd is in het elektrische systeem van het hart). U heeft een verwijzing nodig omdat, in uw geval, CVP's ​​een hoger risico voor uw gezondheid kunnen vormen. Afhankelijk van de aard van uw hartaandoening, moet u mogelijk een behandeling krijgen voor een onderliggend hartprobleem. In meer ernstige gevallen moet u mogelijk een implanteerbare cardioverter-defibrillator hebben om de onderliggende hartaandoening te behandelen en uw hartritme te helpen normaliseren.